من من من.
دنبال یه جمله ایم که با من شروع نشه،جدیدن ازاینکه بخوام خودم رو توضیح بدم فراریم،ازاینکه دیگرانو هم سرزنش کنم همینطور.
توضیح دادن خستم میکنه،انرژیمو میگیره.
دادن راهکارو تجویز کردن یسری فعل و انفعال به دیگرانم حس میکنم کار بیهوده ایه.
من دیگه برای راضی نگه داشتن کسی،برای خوش کردن حال کسی خودمو به درو دیوار نمیزنم
توهم مجازی خودخواه باشی،مجازی منو به بازی بگیری،مجازی بهم بخندی،مجازی منو زیر دست و پاهات له کنی،مجازی اسم منو ببری توسیاه ترین گوشه ذهنت،مجازی هر حرفیو بهم ببندی.
منم درمقابل مجازم که یه لبخند بهت بزنم و حداروشکر کنم که یه آدم از لیست آدمای باارزش دورو برم کم شده و دیگه قرارنیست وقتمو براش صرف کنم:)
درباره این سایت